Одиночество Рика

Судьбы....

Вот, сегодня в газете было. Человек одинок. Ищет "приемную семью", куда он смог бы приходить хотя бы раз в неделю. Вместе пообедать, вместе посмотреть телевизор, а если там есть дети - то это здорово, он любит детей.  

Живет он в Восточной Фландрии, в городке Outrijve.

Извините, что привожу всю статью целиком - просто завтра ее уже не будет.

Rik Masure is dringend op zoek naar een pleeggezin
,,Ik ga dood aan eenzaamheid''
,,Alsjeblief, help mij. Ik ga dood aan eenzaamheid. Ik wil een gastgezin , waar ik af en toe eens kan langsgaan.'' De noodroep van gewezen postbode Rik Masure (54) komt van heel diep.
Tuinmannen maaien het gras wanneer we bij Rik Masure aanbellen. ,,Ik ben blij dat die er zijn. Zo kon ik vandaag toch tegen iemand praten. En nu ben jij er ook nog. Ik ben echt verwend vandaag. Maar straks ben jij weg en de tuinmannen komen pas over een halfjaar terug. Vanaf morgen ben ik weer heel alleen.''

Rik Masure ontvangt me in de inkomhal van zijn mooi huis in een nette wijk van het West-Vlaamse Outrijve. Maar ik mag niet verder komen dan die hal: ,,De rest van het huis ligt te vuil. Ik heb de moed niet meer daar iets aan te doen. Ik ga de mensen van het VTM-programma Schoon en Meedogenloos vragen te komen opruimen, want zij zijn iets gewend.''

Hoe is het zover kunnen komen?

Rik Masure : ,,Eenzaamheid. Ik ben al heel mijn leven eenzaam. Ik ben enig kind en ik had een slechte thuis. Mijn vader was tweemaal per dag dronken. Twintig jaar geleden is hij overleden. Ik bleef alleen achter met mijn moeder. Met haar kwam ik goed overeen. Ze zorgde goed voor mij. Daardoor ben ik nooit alleen gaan wonen. Maar zestien jaar geleden is mijn moeder opgenomen in een rusthuis. Sindsdien woon ik alleen.''

Nooit een vrouw gevonden

Was je dan nooit getrouwd?

,,Het is er nooit van gekomen. Niet dat ik bang was voor vrouwen. Ik kwam gewoon nooit op de juiste plaatsen om een passende vrouw voor mij te vinden. Wij woonden vroeger naast een dancing. Ik ben daar vier keer binnengeweest, maar ik kon daar niet aarden. De muziek stond er te luid. Je moest constant roepen tegen elkaar. Dat was geen omgeving om iemand te leren kennen.''

,,Ze zeggen soms dat je op reis iemand kan leren kennen. In mijn geval dus niet. Ik ben nochtans zeer veel op reis gegaan. Ik was in Maleisië, in Thailand, in Hongkong. In Amerika logeerde ik bij gastgezinnen. Zelfs een keer bij een gastgezin van wie de man postbode was. Daar voelde ik me goed, want ik was zelf postman.''

Als postbode was je toch constant tussen de mensen, hoe kan je dan eenzaam zijn?

,,Ik was graag gezien. De mensen op mijn ronde zagen meer in mij dan de brievenbesteller. Ik was hun psycholoog en biechtvader. Maar ook daaraan heb ik geen blijvende relaties overgehouden. Ik leerde er wel met mensen om te gaan. Ik kon zomaar een praatje beginnen maken met iemand. Nu bezit ik die vaardigheid nog, maar de mensen zijn bang wanneer een vreemde hen aanspreekt. Het maakt dat ik nooit meer tegen iemand kan praten. Ik ben langzaam dood aan het gaan.''

Je wil mensen leren kennen, maar - sorry dat ik het je zo vlakaf zeg - je ziet er nogal onverzorgd uit?

,,Ik ga je niet tegenspreken. Het is twee jaar geleden dat ik nog eens naar de kapper ging. En sinds anderhalf jaar scheer ik me ook niet meer. Ik kan er gewoon de energie niet meer voor opbrengen. Vandaar ook dat ik hele dagen in mijn pyjama rondloop.''

Huis in Spanje verkocht

Heb je een geldtekort?

,,Absoluut niet. Ik ben zelfs relatief rijk. Ik heb hier het ouderlijk huis en mijn ouders hadden ook nog een villa in Spanje. Die heb ik een paar jaar geleden verkocht. Die villa stond daar toch maar leeg. Ik ging er nooit meer heen. Nu ik erover nadenk: ik kom amper nog buiten. Begin vorig jaar ben ik mijn moeder nog eens gaan bezoeken in een rusthuis hier wat verderop, maar voor de rest zit ik hier constant binnen. Boodschappen doe ik amper. Gelukkig kan ik af en toe een lijstje meegeven met een kennis. Die brengt dan vooral brood en beleg mee. Ik eet nooit warm.''

Samen tv kijken

Maar je drinkt wel. Is dat een probleem?

,,Vergis u niet. Dit is tafelbier. Ik ben zeker niet verslaafd. Maar wat wil je: als postbode krijg je vaak bier aangeboden op ronde. Zo krijg je de smaak wel een beetje te pakken. Maar ik drink zeker niet om mijn ellende te vergeten.''

Wat wil je eigenlijk?

,,Liefst van al een vrouw. Een mollige vrouw. Met haar zou ik zeer gelukkig willen worden. Maar ik wil realistisch zijn. Een vrouw ligt allicht buiten mijn mogelijkheden. Dan had ik graag een pleeggezin. Een familie waar ik bijvoorbeeld een keer per week mag langsgaan om samen met hen te eten. En daarna samen naar tv te kijken. Kinderen in het gezin zouden me nog gelukkiger maken. Ik hou van kinderen. Als dat alles er is, heb ik eindelijk waar ik zo hard naar verlang: een warm nest, want dat had ik nooit.''