Легко, таких телефонов НЕТ... 

***********************************************************

- Ох уж эти евреи! Для себя выдумали сионизм, а для других - марксизм!

кто может подсказать номера телефонов по делам реулегализации,спасибо за ранее

Что касается регуляризации:
Регуляризация в случае затянувшейся азильпроцедуры, проводимая в 2005, будет продолжаться и в 2006.Служба по делам иностранцев констатирует, что не все азюлянты с затянувшейся процедурой сделали запрос на регуляризацию. А это всячески рекомендуется сделать для получения разрешения на пребывание. Если же кто потом пожелает получить всё-таки статус беженца, то эта возможность остаётся.

Вот коротко последние новости, взятые из рассылки комитета ПРИЗМА (ранее - ПРИКМА).

Вся информация получена из официальных источников, таких как Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Foyer, De Acht (Haven) и VMC.

Перевод из-за нехватки времени постараюсь к вечеру.  

=================

NIEUWSBRIEF VLUCHTELINGEN

De regularisatie in geval van langdurige asielprocedure blijft doorlopen in 2006. Hierover was enige verwarring ontstaan doordat bepaalde documenten enkel over het beleid in 2005 spraken.  Dit beleid wordt echter gewoon verder gezet in 2006.  De DVZ stelde overigens vast dat nog steeds een relevant aantal mensen in langdurige asielprocedure geen aanvraag tot regularisatie via art 9 lid 3 Vw heeft ingediend.  Dat is alleszins aan te raden omdat zij op die manier verblijfszekerheid kunnen krijgen.  Wie dat wil kan daarna nog steeds het statuut van vluchteling bekomen. U kan alle actuele info terugvinden op www.vreemdelingenrecht.be onder ‘actualiteit’.
Personen die aan de criteria voldoen en toch een negatieve beslissing krijgen, kunnen dit melden aan isabelle@vluchtelingenwerk.be, tel (02) 274 00 20.  Met vragen kan u terecht op de juridische helpdesk van het VMC, tel (02) 205 00 55.

Individuele verlengingen BGV's in plaats van nationaliteitsgebonden verlen-gingen: In de vorige nieuwsbrief stond al dat er voor de Somaliërs een verandering kwam, maar DVZ meldt dat men stopt met alle nationaliteitsgebonden verlengingen van Bevelen om het Grondgebied te Verlaten (BGV’s). Op de contactvergadering van 13/12/05 van het Belgisch Comité voor Hulp aan Vluchtelingen lichtte DVZ deze beslissing toe: men zal een verlenging van een BGV nog steeds toestaan wanneer een uitgewezen of illegaal verblijvende vreemdeling aantoont dat hij al het mogelijke doet om terug te keren naar zijn land maar dat dit werkelijk niet kan.  Volgens de DVZ gaat het om uitzonderlijke situaties.  Het is ook niet helemaal duidelijk hoe men dit kan aantonen. Het Vlaams Minderhedencentrum raadt in dergelijke situaties aan om een officiële verlenging van het verblijf te vragen.  Dat kan ofwel via een aanvraag tot verblijfsmachtiging volgens art. 9 lid 3 Vw (aanvraag via gemeentebestuur), ofwel via een aanvraag tot verlenging van de uitvoeringstermijn van het BGV (aanvraag rechtstreeks aan de DVZ of ev. via gemeentebestuur).  In die aanvraag moet betrokkene zo concreet mogelijk aantonen en verantwoorden dat hij niet kan terugkeren naar het land van herkomst en moet hij alle mogelijke inspanningen aantonen. 
Op 01/01/06 dreigen echter heel wat mensen in de illegaliteit terecht te komen.  Heel wat huidige verlengingen van BGV’s van Somaliërs, Irakezen, Tsjetsjenen, Palestijnen, Kosovaarse roma, Liberianen, Ivorianen, Bhutanezen lopen af op 31/12/05 (tenzij diegenen met een NTC). Nieuwe, individueel gemotiveerde aanvragen tot verlenging van verblijf zullen wellicht enige beoordelingstijd vragen.  In tussentijd komt de rechtspositie in gedrang.  Mensen die in de absolute onmogelijkheid verkeren om terug te keren hebben volgens de bestaande rechtspraak een afdwingbaar recht op steun of opvang.  Het is afwachten of de opvangcentra en de OCMW's dit recht op steun zullen garanderen (of zullen er opnieuw vele beroepen bij de Arbeidsrechtbanken ingediend worden?).

Sinds kort wordt aan tijdelijk geregulariseerde vreemdelingen een arbeidskaart C afgeleverd wanneer de DVZ op de regularisatiebeslissing uitdrukkelijk vermeldt dat zij zich daartegen niet verzet.  Deze nieuwe administratieve praktijk is afgesproken tussen de bevoegde gewestelijke administraties die de arbeidskaarten afleveren en de DVZ.  Dit zou een oplossing kunnen betekenen voor een specifieke groep vreemdelingen, die tot nu toe wel mochten verblijven maar niet mochten werken ten gevolge van een gebrekkige afstemming tussen de verblijfswetgeving en de arbeidskaartenwetgeving.
Het KB van 09/06/99 geeft een opsomming van de categorieën vreemdelingen die in aanmerking komen voor de arbeidskaart C. Vreemdelingen die in het bezit zijn van een tijdelijk BIVR krijgen slechts een arbeidskaart C wanneer zij uitdrukkelijk in aanmerking komen om een verblijfsrecht van onbepaalde duur te bekomen (art 17, 3°), of wanneer de DVZ als voorwaarde voor verlenging uitdrukkelijk tewerkstelling benoemt (art 17, 4°).  Deze beperking zorgde in de praktijk voor heel wat problemen bij vreemdelingen die tijdelijk geregulariseerd worden.  De beslissing van DVZ vermeldt immers niet dat zij voor een verblijfsrecht van onbepaalde duur in aanmerking komen.  De gewesten leverden in zo’n geval tot voor kort enkel een arbeidskaart C af, als de DVZ in haar beslissing uitdrukkelijk een voorwaarde van tewerkstelling oplegde.  Dit is niet altijd het geval: bv. als het verblijfsrecht toegekend wordt op basis van ziekte, onmogelijkheid tot terugkeer of bijzondere humanitaire redenen, hoeft een verlenging van de BIVR niet steeds gekoppeld te worden aan tewerkstelling.  Het is echter niet de bedoeling deze mensen ook uit te sluiten van tewerkstelling.  Daarom zullen de gewesten voortaan ook een arbeidskaart C afleveren wanneer de DVZ uitdrukkelijk vermeldt “dat zij zich niet tegen de aflevering van een arbeidskaart verzet”. Dit betekent dat deze mensen op termijn in aanmerking kunnen komen voor een verblijf van onbepaalde duur, onafhankelijk van de tewerkstelling. Deze afspraak werd onlangs gemaakt en het is niet duidelijk of ze reeds overal wordt toegepast. We vernemen daarom graag uw ervaringen!

Verblijfsstatuut voor getuigen voor parket of rechtbank: De DVZ kent regelmatig tijdelijke verblijfsstatuten toe aan vreemdelingen wier getuigenis belangrijk is voor justitie.  De aanvragen gebeuren door de procureur rechtstreeks aan de DVZ en worden in het belang van gerechtelijke onderzoeken of vervolgingen toegestaan.  Het statuut is vergelijkbaar met dat voor slachtoffers van mensenhandel.  Meestal wordt eerst een aankomstverklaring afgeleverd en vervolgens een tijdelijk BIVR.  Het verblijf wordt verlengd naargelang het belang van de verdere aanwezigheid.
Illegaal verblijvende ouders van een minderjarig kind, dat om medische redenen België onmogelijk kan verlaten, hebben recht op maatschappelijke dienstverlening, aldus het Arbitragehof. In een arrest van 21/12/05 (nr. 194/2005)  oordeelde het Arbitragehof dat artikel 57 § 2, 1° van de Wet van 8 juli 1976 de Grondwet schendt indien het zo wordt geïnterpreteerd dat het de steun aan illegaal verblijvende ouders van een minderjarig kind, dat omwille van een zware handicap in de absolute onmogelijkheid verkeert om het grondgebied te verlaten, beperkt tot dringende medische hulp. Door illegaal verblijvende ouders van een zwaar gehandicapt (minderjarig) kind, gelijk te stellen aan illegaal verblijvende ouders die geen zwaar gehandicapt (minderjarig) kind ten laste hebben, worden twee categorieën van personen die zich in verschillende situaties bevinden, op dezelfde wijze behandeld. Dat is slechts toegelaten voorzover daarvoor een redelijke verantwoording bestaat. In casu is dat niet het geval, aldus het Arbitragehof. In een eerder arrest van 30 juni 1999 (nr. 80/99) oordeelde het Hof reeds dat de vreemdeling die, om medische redenen, in de absolute onmogelijkheid verkeert om gevolg te geven aan een bevel om het grondgebied te verlaten, niet op dezelfde manier mag behandeld worden als de vreemdeling die wel een gevolg kan geven aan een bevel. Nu breidt het Hof deze regel dus ook uit naar ouders van een minderjarig kind dat om medische redenen onmogelijk een gevolg kan geven aan een bevel om het grondgebied te verlaten: ook zij hebben een recht op volwaardige maatschappelijke dienstverlening. De ouder van een minderjarig kind dat om medische redenen onmogelijk een gevolg kan geven aan zo’n bevel, kan immers zelf ook niet van het grondgebied verwijderd worden zonder dat zijn recht op een gezinsleven wordt geschonden. Het Hof acht het samenzijn van ouder en kind een fundamenteel element van het gezinsleven, waarbij de tenlasteneming van het kind door de overheid geen einde kan maken aan de natuurlijke familiale betrekkingen. Voorwaarde blijft wel dat het kind geen adequate verzorging kan verkrijgen in zijn land van oorsprong.
Nieuw bureau DVZ faciliteert repatriëring van vreemdelingen vanuit de gevangenis: Sinds 21/11/05 is onder de Directie ‘verwijdering’ van DVZ het bureau DID operationeel, dat de pré-identificatie doet van strafrechtelijk opgesloten vreemdelingen zonder wettig verblijf, met het oog op hun verwijdering. De DVZ en het Directoraat-generaal Strafuitvoering van Justitie hebben hiervoor een samenwerkingsakkoord afgesloten. Het bureau zal nauw samenwerken met bureau D (openbare orde) en bureau CID (identificatie). Via bezoeken in de gevangenis zullen deze ‘migratiebegeleiders’ veroordeelde vreemdelingen inlichten over hun administratieve situatie en hen proberen te overhalen om zoveel mogelijk gegevens over hun identiteit prijs te geven.  Doel is - met hulp van de betrokken consulaten - zoveel mogelijk vreemdelingen rechtstreeks te repatriëren vanuit de gevangenis na hun invrijheidstelling door Justitie.  Zo wil men het aantal overbrengingen naar de gesloten centra beperken.
Afschaffing van het voor eensluidend verklaard afschrift in de verblijfsregle-mentering voor vreemdelingen: de omzendbrief van 6/12/05 (B.S. 30/12/05) brengt artikel 508 van de programmawet van 22/12/03 (B.S. 31/12/03) in herinnering en past de bepalingen aan in de verblijfsreglementering voor vreemdelingen, die strijdig zijn met dat artikel. Artikel 508 bepaalt dat de wettelijke of reglementaire verplichtingen om een voor eensluidend verklaard afschrift voor te leggen, afgeschaft worden: sinds 31/03/04   is een eenvoudige kopie van het originele document voldoende. Verschillende omzend-brieven i.v.m. gezinshereniging en duurzame samenwoonst (OB van 28/02/95 betreffende artikel 12bis Vw, OB van 30/09/97 betreffende duurzame samenwoonst, OB van 14/07/98 betreffende EG-onderdanen en hun familie, OB van 11/07/01 betreffende visum met oog op huwelijk of gezinshereniging) vereisen ook zo'n voor eensluidend verklaard afschrift van de buitenlandse akten die overgemaakt moeten worden. Ondanks de bewoordingen van de omzendbrieven volstaat sinds 31/03/04 ook in deze gevallen een eenvoudige kopie. Een veiligheidsmechanisme werd echter ingebouwd in geval van twijfel over de waarachtigheid van deze kopies (zie ook vorige nieuwsbrief ivm de legalisatierichtlijn): indien, in toepassing van een van de aangehaalde omzendbrieven, een kopie van een buitenlandse akte overgemaakt wordt aan de gemeente en deze gemeente twijfelt aan de waarachtigheid van de kopie, dan moet zij deze twijfel melden aan het betrokken uitvoeringsbureau van de DVZ (Gezinshereniging of Lang Verblijf). De DVZ onderzoekt de gegrondheid van de twijfel en volgt indien nodig de zaak verder op. Belangrijk is dat dergelijke twijfel van de gemeente niets verandert aan de verblijfs-procedure, m.a.w. de gemeente mag bv. de afgifte van een attest van Immatriculatie (oranje of paarse kaart) niet weigeren op grond van dergelijke twijfel.
Vereenvoudiging van de formaliteiten voor het huwelijk (en de wettelijke samenwoning) ook voor vreemdelingen: de Wet van 3 december 2005 (B.S. 23 december 2005) voegt ondermeer een nieuwe paragraaf 4 in in het artikel 64 van het Burgerlijk Wetboek dat de voor te leggen documenten voor de opmaak van een akte van huwelijksaangifte opsomt. Vreemdelingen die in België in het huwelijksbootje willen stappen, worden vrijgesteld van de voorlegging van het bewijs van nationaliteit, van het bewijs van ongehuwde staat en van het bewijs van inschrijving in het bevolkings-of vreemdelingenregister. Dit enkel wanneer ze op de datum van het verzoek tot opmaak van de akte ingeschreven zijn in het bevolkings-of vreemdelingenregister. De ambtenaar van de burgerlijke stand voegt een uittreksel uit het Rijksregister bij het dossier. Indien hij zich onvoldoende ingelicht acht, kan hij toch de voorlegging van ieder ander bewijs tot staving van die gegevens vragen. Dit geldt ook voor de wettelijke samenwoning.

****************************************************************************

КЛИЧ: "Азюлянт и чужеземец, к получению белых карт будь готов!" ОТКЛИК: "Усегда готов!!!

Спасибо andro! И тебя с Новым годом! Жизнь сложная штука. Либо се ля вы, либо се ля вас.

А разве процедура не прекращается автоматически, если эту бумагу не отослать в течении 60-ти дней?                                       Жизнь сложная штука. Либо се ля вы, либо се ля вас.

Всем привет! У меня вопрос! Белую карту по 9,3 я получил пол-года назад. При получении в мне дали такую бумагу, в которой сказано (если я правильно перевёл); что если я всё-таки желаю продолжать процедуру в коммисариате, то должен отослать им эту бумагу заказным письмом в течении 60-ти дней. Моим знакомым дали такую же бумагу (белые карты мы получали в один день). они как и я эти бумаги никуда, естественно, не отсылали, и тем не менее им пришло приглашение на комиссию. Кто знает, чё за хрень?               Жизнь сложная штука. Либо се ля вы, либо се ля вас.

Поздравляю, и спасибо за пожелания.

Сегодня позвонил адвокат , сказал, что меня регуляризировали! Сам 5 лет в Бельгии, позитив столько же.Сейчас на vaste beroepscommissie. Подал на регуляризацию 02/2005, работаю и без залетов. Всех с Новым Годом и желaю того же хорошим людям!

большое спасибо за перевод.

Андрюшка,

большое спасибо.

--в общем = Танцуют, все .
Мир,дружба,и взаимопомощь. Участвуй , а то проиграешь.


Русские в Бельгии, русские о Бельгии, и Бельгия о русских в передачах ИнфоВидеоКанала www.infovi

Андрюшка,

а хотя бы основное, на русский, не могли бы перевести?

NIEUWSBRIEF VLUCHTELINGEN

n°54    dec. 2005

Juridisch v(l)echtwerk

Op 4 november vond een overleg plaats tussen DVZ en het Forum Asiel en Migratie (FAM) over de regularisaties bij lange asielprocedures. Kwam aan bod:
·         Een kruising van de lijsten: men heeft de hangende asieldossiers bij het CGVS of de Vaste Beroepscommissie vergeleken met de ingediende regularisatieaanvragen op basis van het art. 9.3.
·         DVZ hanteert een strikte definitie wat betreft het criterium ‘met schoolgaande kinderen’: de kinderen moeten schoolplichtig geweest zijn, en dus minstens 6 jaar geweest zijn, in de periode waarin de asielprocedure liep. Dit geldt uiteraard ook voor asielzoekers die in het verleden zo lang in de procedure gezeten hebben.
·         DVZ is afgestapt van de voorwaarde dat de aanvraag moet ingediend zijn tijdens de asielprocedure: ook mensen zonder wettig verblijf kunnen een aanvraag indienen. In deze dossiers is integratie één der beoordelingsfactoren. Langdurig onwettig verblijf dat de aanvraag voorafgaat, duidt op zich niet op integratie. De niet-opvolging van een bevel om het grondgebied te verlaten kan doorslaggevend zijn.
·         Een tweede kruising van de lijsten werd een 14-tal dagen geleden uitgevoerd. Men stelde vast dat een groot aantal asielzoekers met een hangende lange asielprocedure nog steeds geen aanvraag art.9.3 heeft ingediend.
·         Het berekenen van de termijn van 4 of 3 jaar!  Wat doet men met verlengingen van het bevel om het grondgebied te verlaten (BGV) of verlengingen van het Immatriculatie attest (oranje kaart) na de asielprocedure? DVZ stelt dat periodes waarin de oranje kaart is verlengd niet in aanmerking worden genomen. Ook periodes van verblijf onder een verlengd BGV worden niet automatisch meegerekend. Indien een BGV om reden van niet-terugleidingsclausule gedurende 3 jaar werd verlengd, kan dit echter op zich een regularisatie wettigen.  En wat met het samentellen van 2 asielprocedures indien de 2^de aanvraag ontvankelijk wordt verklaard? DVZ stelt dat bij meervoudige asielprocedures in regel de duur van de laatste in rekening wordt genomen. Maar men bekijkt elk dossier apart: is de gecumuleerde duur van asielprocedures één der motieven die bij de 9.3-aanvraag wordt ingeroepen dan kan dit desgevallend weerhouden worden, doch na overweging van alle aanwezige elementen zoals integratie, tijdspanne tussen procedures, reden van hun afsluiting, e.d. Fraude, vb. het gebruik van verschillende identiteiten, is steeds een negatief gegeven. 
·         Heeft het zin om herinneringsbrieven te sturen? DVZ stelt dat het geen zin heeft (zelfs integendeel, een overbelastend effect heeft) om herinneringsbrieven te sturen voor artikel 9.3-aanvragen waarvan DVZ op de hoogte is. Enkel voor heel oude aanvragen (dat is van vóór 2002) kan het zinvol zijn een herinneringsbrief te sturen om te vermijden dat een dossier in het archief blijft.

Gemiddeld 2 maanden achterstand bij verlenging van tijdelijk verblijf. De cel Verlengingen van het bureau Lang Verblijf van Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) heeft momenteel een achterstand van ongeveer 2 maanden in de behandeling van dossiers die de gemeenten aan hen voorleggen. Het gaat o.a. om aanvragen tot verlenging van het tijdelijk verblijfsstatuut van onder voorwaarden geregulariseerde personen, maar ook om mensen met een tijdelijk verblijf op basis van een arbeidskaart B, een beroepskaart, samenwonende partners, enz. Belangrijk voor betrokken personen is om zeker 1 maand vóór het verstrijken van de kaart, de verlenging aan te vragen op de gemeente (samen met alle bewijzen ter vervulling van de ev. opgelegde voorwaarden). Ook de verlenging bij tijdelijk geregulariseerde vreemdelingen om medische redenen loopt vertraging op. Deze verlenging wordt toegestaan door de medische cel van het bureau Art. 9.3 van DVZ, en niet door de cel Verlengingen. Gevolg van dit alles is dat heel wat mensen (een tijd) zonder verblijfsdocument komen te zitten, ook al voldoen zij aan alle voorwaarden op een verder verblijfsrecht. Dat heeft dan weer verregaande gevolgen op vlak van werk, OCMW steun, enz. Wanneer de verlenging laattijdig wordt toegestaan, geldt zij wel met terugwerkende kracht. Maar in tussentijd blijft het ‘overbruggingsprobleem’ prangend. Het Vlaams Minderhedencentrum (VMC) vroeg een oplossing hiervoor aan DVZ.

DVZ geeft arbeidsmigranten definitief verblijf bij 5^de arbeidskaart B bij ononderbroken tijdelijke verblijven. Mensen die in België verblijven en werken met een arbeidskaart B hebben in principe een tijdelijk verblijf, dat geldt voor de duur van de arbeidskaart. Sommige arbeidskaarten B (vb. voor leidinggevenden, beroepssporters of na onderzoek van de arbeidsmarkt) geven na enkele jaren recht op een arbeidskaart A, die op haar beurt recht geeft op een definitieve verblijfsvergunning. Andere arbeidskaarten B (vb. voor hooggeschoolden, gasthoogleraren en navorsers, artiesten, journalisten of techniekers) geven geen recht op een arbeidskaart A en het verblijf van deze mensen blijft dus in principe altijd tijdelijk. Maar daar komt verandering in: DVZ besliste om voortaan een definitieve verblijfsvergunning toe te staan als iemand zijn 5^de arbeidskaart B voorlegt. Het verblijf van de betrokkene moet wel al 4 jaar ononderbroken legaal zijn, met opeenvolgende arbeidskaarten B. Er moet hiervoor geen speciale aanvraag gedaan worden. DVZ past deze criteria toe op het moment dat de gemeente vraagt of ze de tijdelijke verblijfskaart mag verlengen.

Het terugkeerbeleid naar Liberia wordt in dec. 2005 geëvalueerd. Tot op heden stond Liberia op de lijst van landen met niet-terugleidingsclausule (NTC), maar misschien wordt repatriëren naar Liberia binnenkort weer mogelijk. Op 24 nov. ’05 heeft DVZ (intern) beslist om geen verdere verlenging van verblijf meer toe te staan aan Somaliërs. Voordien kregen Somaliërs van wie de nationaliteit vaststond, automatisch zo’n verlenging. Momenteel (d.w.z. tot nov. ’05) worden geen repatriëringen uitgevoerd naar Somalië (wel terugdrijving naar Oeganda of Kenia). Het wordt afwachten wat de houding van DVZ zal zijn, eens de bevelen om het grondgebied te verlaten uitvoerbaar worden … Het UNHCR verzet zich tegen verwijderingen van Somaliërs naar het zuiden of naar een deel van het land van waar zij niet afkomstig zijn. Meer info over repatriëringmogelijkheden per land vind je in het maandelijks overzicht van Vluchtelingenwerk, aan te vragen bij terugkeer@vluchtelingenwerk.be.

Het Meldpunt voor verdachte en reislustige asielzoekers van het Antwerpse OCMW is officieel opgericht. Maatschappelijke assistenten kunnen daar verdachte dossiers aanmelden. Het Meldpunt bestaat uit vier maatschappelijke werkers en één jurist en beschikt over een computerprogramma voor de opsporing van verdachte dossiers.  “De vijf” maken, na overleg en binnen de twee weken, de werkelijk verdachte dossiers over aan het parket. Dat onderzoekt de zaak ten gronde, samen met staatsveiligheid, defensie, de federale en lokale politie. Er wordt speciaal uitgekeken naar reislustige asielzoekers uit Pakistan, Irak, Syrië en Afghanistan. Het OCMW stapt nu wel eerst nog naar de privacycommissie. (Bron: Vlaamse Uitg. Maatschappij)

De Brusselse Kamer van Inbeschuldigingstelling bevestigt dat de opsluiting bij terug-drijving van een niet-begeleide minderjarige onwettig is, indien er alternatieve opvang is. In een arrest van 6/10/05 wordt eerdere rechtspraak over de voorwaarden voor de detentie van een niet begeleide minderjarige vreemdeling die een beslissing van weigering van toegang tot het grondgebied met terugdrijving heeft ontvangen, bevestigd. Zulke minderjarige mag volgens art. 37 van het Kinderrechtenverdrag enkel vastgehouden worden indien deze vrijheidsberoving de "uiterste maatregel" is. Opsluiting moet bovendien zo kort mogelijk zijn en voorzien zijn in de wet. In de zaak die aan de rechtbank werd voorgelegd was er een alternatief voor de opsluiting: de minderjarige had een toegewezen voogd en kon opgenomen worden in het opvangcentrum te Bevingen. De opsluiting in het Transitcentrum 127 was dus geen "uiterste maatregel" en de rechter beval dan ook de vrijlating van de minderjarige. (Bron: www.sdj.be).

Te streng beleid voor erkenning van Turkse echtscheiding in België. In een aantal Vlaamse steden en gemeenten rijst een probleem in verband met de erkenning van Turkse echtscheidingen in België. Meer concreet gaat het over mannen en vrouwen met Turkse of Turks-Belgische nationaliteit die in België wonen en een in Turkije bekomen echtscheidingsvonnis in België willen laten gelden. Zij richten zich tot de ambtenaar van de burgerlijke stand, maar in sommige gevallen weigert deze het vonnis te erkennen. (In sommige gemeenten zou dit een algemeen beleid zijn.) De juridische dienst van de Stedelijke Integratiedienst Gent analyseerde de wettelijke bepalingen, o.a. het Wetboek Internationaal Privaatrecht, dat op 1/10/04 in werking is getreden, en concludeert dat het enkele feit dat men de echtscheiding in het buitenland heeft bekomen, in geen geval tot een automatische erkenningsweigering mag leiden. In een beperkt aantal gevallen kan de erkenning wel geweigerd worden, vb. wanneer er duidelijke aanwijzingen zijn dat betrokkenen een louter frauduleuze intentie hadden. Onterechte weigeringen van de erkenning van een buitenlandse echtscheiding kunnen worden aangevochten door een beroep bij de rechtbank van eerste aanleg, via de procedure van het eenzijdige verzoekschrift. Een volledige bespreking vindt u op de website:
www.gent.be/gent/wonen/migrante/Soc_jur_dienst/nieuwsbrief/nieuws_persrecht.htm#buitenlechtsch
Een legalisatierichtlijn van FOD Buitenlandse zaken wijzigt de praktijk om in sommige landen systematisch de inhoud van documenten te onderzoeken. Een buitenlandse rechterlijke beslissing of authentieke akte moet worden gelegaliseerd om in België te worden voorgelegd. De wettelijke basis hiervoor is te vinden in art. 30 Wetboek IPR. Gezien er veel vragen rijzen m.b.t. de praktijk van legaliseren, heeft FOD Buitenlandse zaken duidelijke instructies verzonden naar de Belgische ambassades en consulaten. Deze instructies zijn in werking sinds 15/05/05. Ze bepalen dat legalisatie enkel betrekking heeft op de echtheid van de handtekening, de hoedanigheid van de ondertekenaar, en de identiteit van de stempel/zegel. Een ev. inhoudelijke controle van het document door de diplomatieke post kan enkel gebeuren na legalisatie en op initiatief van de Belgische overheid voor wie de vreemdeling het document wil gebruiken. Interessant is ook dat in de richtlijnen uitdrukkelijk opgenomen is dat legalisatie níet door betrokkene persoonlijk moet aangevraagd worden, en dat het doel van het document waarvan de legalisatie gevraagd wordt, niet in overweging mag genomen worden. (De richtlijnen zijn verkrijgbaar bij Dirk.)

Het federale parlement bespreekt een wetsontwerp waarin sprake is van het referentieadres voor rondtrekkende bevolkingsgroepen. In het nieuwe voorstel kunnen ook verenigingen en sociale diensten zich opgeven als referentieadres, maar dit enkel onder strikte voorwaarden: het moet gaan om verenigingen zonder winstoogmerk of stichtingen en vennootschappen met sociaal oogmerk, die minstens 5 jaar rechtspersoonlijkheid hebben en die onder meer de belangen van deze bevolkingsgroepen behartigt.

Nieuwe vragenlijst voor verzoek interventie UNHCR. Art. 57/23bis Vw. bepaalt dat het UNHCR tijdens de behandeling van asieldossiers kan tussenkomen en een advies aan de asielinstanties kan formuleren. In België kan enkel het Belgische Comité voor Hulp aan Vluchtelingen (BCHV) asieldossiers voorleggen aan het UNHCR met het oog op een mogelijke interventie. Groepen die een prioriteit vormen zijn Tsjetsjenen, Koerden, Roma uit Kosovo, NBM, personen die als vluchteling erkend werden door een derde land of waarvan naaste familieleden erkend werden, vrouwen die vervolging vrezen op grond van o.a. seksuele agressie, verplicht huwelijk, genitale verminking of schending van de sociale normen, journalisten, vakbondsafgevaardigden, deserteurs, dienstweigeraars en personen die sinds het begin van hun asielprocedure in een gesloten instelling verblijven. Een verzoek tot onderzoek van een asieldossier gebeurt schriftelijk bij het BCHV, Defacqzstraat 1, 1000 Brussel of fax: (02)537.89.82, en moet vergezeld zijn van een volledig ingevulde (nieuwe) vragenlijst. Deze is opvraagbaar bij info@cbar-bchv.be. Let wel: indien het BCHV van mening is dat er onvoldoende gronden zijn om het dossier voor te leggen aan het UNHCR, sluit men het dossier met een standaardbrief af ...

****************************************************************************

КЛИЧ: "Азюлянт и чужеземец, к получению белых карт будь готов!" ОТКЛИК: "Усегда готов!!!"

Мы в Бельгии с 1999 года. Наш адвокат подал документы на 9.3 в 2000.В сентябре 2003 получили белые карты.На тот момент имели два негатива. Так,что решать должен каждый сам, как ему поступать.

Ни фига не понимаю. Откуда столько самароклонов понаперло??

• Сынок, делай все хорошо. Х"!"ново всегда само получится.. (совет отца старому сыну)